نیایش

آه، روح بزرگ !
ای آنکه به من حیات بخشیده ای
این دعا را بپذیر، دعایی که پیشکش ناقابل من است ،
برای شکر گزاری تو  و ادای صادقانه عشقم نسبت به تو 
 آه ، ای روح بزرگ !
که صدایت را در باد می شنوم و نفست به تمامی جهان حیات می بخشد
صدایم را بشنو !
من به عنوان یکی از بی شمار فرزندانت به سوی تو می آیم
من کوچک و ناتوانم و به قدرت و دانایی تو نیازمند
باشد که با زیبایی گام بردارم
به من چشمانی عطا فرما تا غروب های سرخ و ارغوانی را مشاهده کنم
و دستهایی تا آنچه را تو آفریدی حرمت نهم
و گوشهایی که برای شنیدن صدای تو هوشیار باشد .
مرا دانایی ده تا آنچه را که به فرزندانت تعلیم داده ای درک کنم
و نیز درس هایی را که در هر برگ و هر تخته سنگ نهان کرده ای
به من قدرتی عطا فرما ،
نه برای آنکه بر برادرانم چیره گردم
بلکه به آن خاطر که بر بزرگ ترین دشمن ِ خویش،که خود هستم ، فائق آیم
مرا چنان کن که همواره آماده باشم تا با چشمانی خیره به سوی تو آیم
و آن هنگام که زندگی همچون غروب رنگ می بازد
روح من بدون شرمساری به سوی تو آید .

" اچ  کنت  کریچ - یکی از بزرگان سرخپوست "